Serenat ve Tınılar

Serenat ve Tınılar
  • 0
    0
    0
    0
  • -Varlığını sorgulamadan önce

    -Yokluğunun eksikliğini hissettir

    Ölsem aranan kalmazdı benim için

    Peki ben bilir miydim yokluğumun kastettiği hiçliği

    Ben bilmiyorsam, başkası bilebilir miydi

     

    Ölmüşleri toplayarak bir gün geçirdim

    Düzelir miydi bu kimseler eli değse bir tamircinin

    Veyahut dudaklarından öpsem

    Buz gibi vücutları doğrularak, şehvetli gözlerle bana bakıp

    Tuvaletin yolunu tutarlar mıydı kusmak için

     

    Fonksiyonlarını yitirmiş et yığınları

    İçimden bir ses diyor ki

    • bir yerlerde hâlâ yaşıyor bu insan evlatları

    Toplumun aldanmacası, inananların avutmacası

    Ölü adam öldüyse ve zihnimizde anıları duruyorsa şayet

    Kabullenemiyoruz ölümün gerçek azabını

    -Serenat yapıyoruz duymayacak olana

    -Serenat yapıyoruz, olmayana

     

    Zarafet ile dans ederken parmaklar

    siyah ve beyaz tuşlara nazikçe dokunur

    belli bir ahenk ile
    notalar belli,

    -besteci yazmış-
    ama duygular parmakların ardında

    yaşanmışlıkların sonunda

    bir kalpten bir kalbe

    binmişler tınılara
    bana doğru süzülüyorlar


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.