Grımoıre'lar

*Sumatra'dan bir büyü kitabı. Kitabın sayfaları ağaç kabuğundan yapılmadır.

Grimoire'lar genelde büyü tarifleri içerir ama bazıları özellikle iblis çağırma hakkında bilgi veren yazılardan oluşur. En bilinen grimoire'lar Honorius'un Yeminli Kitabı, Munich İblis Çağırma ve Grand Grimoire ( Büyük Büyü Kitabı)'dır. Her birinin kaynağı belirsizdir ama çoğunun kayıp ortak ataları olduğu da açıktır. Tebli Honorius tarafından yazıldığı varsayılan Honorius'un Yeminli Kitabı, bilinen en eski büyü kitabıdır.

Elyazması versiyonu on dördüncü yüzyıldan kalmadır ve bir dönem matematikçi okültist John Dee'ye ait olmuştur. Ancak kitabın ilk basılı versiyonu 1629'da ortaya çıktı. 

Picatrix de bilinen bir büyü kitabıdır. Muhtemelen on birinci yüzyılda (ve belki de daha önce) Arapça yazılmış olan bu kitap büyücüye yardımcı olacak büyü ve iksir tarifleri, astrolojik bilgiler ve felsefi pasajlardan oluşur.

*Süleyman'ın Anahtarı'ndan sayfalar. Bu sayfada iblislerin hiyerarşisi açıklanır.

Süleyman'ın Anahtarı ve Süleyman'ın Küçük Anahtarı ünlü grimoire'lardandır. İlkinin on beşinci yüzyıldan kalma Yunanca metin Süleyman'ın Büyü Tezleri'ni temel aldığı düşünülür. Çeşitli büyüler (örneğin, aşkta kazanma büyüsü, görünmez olma büyüsü), ölülerle iletişime geçme ve onları kontrol etme üzerine yönergeler ve ritüellerde giyilecek giysiler, kullanılacak araçlar vb. pratik bilgiler içerir. Süleyman'ın Küçük Anahtarı ise on yedinci yüzyıla tarihlenir ve meşhur Ars Goetia da dahil olmak üzere beş kitaptan oluşur.

*18. yüzyıl tarihli Cyprianus'tan iki sayfa. Soldaki sayfada başmelek Metatron etrafında simya simgeleriyle tasvir edilmiştir. Sağdaki sayfada Approbata Mührü resmedilmiştir.

Tıp Ve Büyü

Ortaçağ'a kadar tıp ve büyüyü birbirinden ayırmak çok zordu. Tedaviler şifalı bitkilerle yapılıyor ya da dört suyuk arasındaki uyumsuzluğu düzeltmeye odaklanıyordu (bu da hacamat gibi uygulamalara yol açıyordu). Chaucer'ın dördüncü yüzyıl sonunda yazdığı Canterbury Hikâyeleri'nden de görüleceği üzere, doktorlar astrolojiye de sık sık başvuruyordu.

 

Bir de HEKİM vardı bizimle sahi,

İlaçlar konusunda olsun, cerrahi

Alanda olsun ya da,

Onun kadar derin hekim yoktu dünyada.

Astrolojiye dayanırdı bilgisinin temeli,

Yakın gözlem altında tutardı hastasını günün belli

Saatlerinde.*

*Geoffrey Chaucer, Canterbury Hikâyeleri, çev. Nazmi Ağıl, YKY, 2015, s. 43-44.

 

Şiirin devamında doktorun büyücülük ve tıp üzerine çalışmalarıyla bilinen Arap âlimler İbn-i Rüşd ve Râzî'yi sular seller gibi bildiği belirtilir.

*Hekimin Elkitabı: İngilizce Tıp ve Astroloji Mecmuası'nın (1454) bir nüshası.

Sihirli Bitkiler

Bitki ve otlar ister iksir tariflerinde ister ritüellerde kullanılsın, her zaman büyünün ana malzemeleri olmuştur. Örneğin zehirli it üzümü Yunan tanrıçası Kirke'yle ilişkilendirilmiş, öte yandan alıç dalları Romalılar tarafından büyücülüğe karşı korunmak için Sırplar ve Hırvatlar tarafından da vampirleri öldürmek için kullanılmıştır. Özellikle bir bitkinin sihirli olduğu konusunda görüş birliği sağlanmıştır. Adamotu.

Bunun nedeni de bitkinin köklerinin ürpertici bir şekilde insanı andırmasıdır. Bu özelliği adamotu köklerinden yapılma tılsımların Ortaçağ'da çok yaygınlaşmasına yol açmıştır. Bu inancın başka bir nedeni de, bitkinin kökünü yiyenlerin halüsinasyonlar görmesi, hezeyana kapılmasıdır.

*Ortaçağ'a tarihlenen bir Arap elyazmasındaki adamotu tasviri.

 

Kaynak: Okült, Cadılık Ve Büyü Resimli Tarih, Chrıstopher Dell, YKY, 2021, 2.Baskı