Ne garip sağırız, körüz yanıbaşımızda olmayan şeylere... ya görmezden geliyoruz ya da şöyle bir göz ucuyla bakıyoruz . Hiç var olmamış gibi buzdan kalplerle yaşıyoruz. Belki de dayanamayacağımız için yok sayıyoruz tüm olan biteni ya da olmaya devam edeni... kim bilir belki de kabullenip acısını yaşamaya kalkarsak altında eziliriz diye korkuyoruz.