Trafikte kavgaya tutuşan iki kişinin o günden sonra başlayan ve çok ciddi sonuçlara yol açan intikam sürecini anlatan Beef dizisinde farklı yaşantılara sahip bu iki karakter ortak bir duyguda buluşuyor; öfke. Çocukken bilinçaltına yerleşen, zihinlerine bir kılçık otu gibi yapışan çıkarmaya çalıştıkça ellerini kaşındıran düşüncelere duyulan öfke. Sevdikleri için fedakarlık yaparken kendi hayat amacını unutmaya başladığında hissetikleri öfke. Kısaca hayatı boyunca oradan oraya savrulup bir yer edinememenin öfkesi. Evet Danny ve Amy tam da bu noktada yarışan iki düşman. Girdikleri intikam yarışıyla birlikte maskeleri de yavaş yavaş düşüyor. Her geçen bölümde aynada kendilerine gülümseyen yüzleri daha da netleşiyor. Karakterler kendi gerçeklikleriyle yüzleştikçe daha da küçülüyorlar ve karanlıkta kaybolmaya başlıyorlar. Tam da bu noktada Amy ve Danny için değişim kaçınılmaz hale geliyor.

 

Bu yazımda sizlere dizinin sonuç kısmı olan onuncu bölümünü, karga figürü üzerinden yorumlayacağım.

Onuncu bölümde ıssız bir yerde kaybolmuşken bile birbirlerini yenmenin peşinde olan karakterlerin son çırpınışlarını izliyoruz. Doğaya ölüm sessizliği hakim. Tek duyduğumuz ses kargaların ötüşleri. Bu bölümde ikilinin arasındaki intikam savaşı bir yaşam mücadelesine dönüşüyor. Sanki zehirli meyveleri her kusuşlarında zihinlerinde birikmiş zehirli düşünceler de uzaklaşıyor ruhlarından. Onları hiç görmediğimiz bir sakinlikte sohbet ederken izliyoruz. Danny ve Amy ilk defa birbirlerine karşı bu kadar şeffaflar, maskeler yok, oyunlar bitmiş. Aralarında geçen konuşmalar iki karakterin de hayat mücadelesinin ne kadar benzer olduğunu ortaya çıkarır nitelikte. Aynı dili konuştuklarını anladıkları an izleyiciye aralarındaki gerilimin de son bulacağının sinyallerini veriyorlar. Zorlu günlerin ardından, geçmişleriyle yüzleştikleri yüzlerce anı arkalarında bırakıp dönüşüm için karanlık bir mağaradan geçiyorlar ve ışığa doğru yürümeye başlıyorlar.

 

İnsan kendi ışığını bulmak için savaştıkça yaşamını da aynı ölçüde anlamlandırıyor. Kendi karanlığını bilmeyen biri aydınlığa çıkabilmek için çaba harcar mı? Ne demişti şair :

"Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan umuttan, sevinçten ne anlar?"

Bölümün en başında ötüşen kargaların ilk anlamı ölümdü. Danny ve Amy ruhsal uyanışları için gerekli olan şeyi yaptılar ve benliklerini kemiren haddini aşmış öfkelerine son verdiler.

İkinci olarak kargalar bizlere değişimin ve dönüşümün habercisi oldular. Amy ve Danny karanlık yollardan geçtiler. Zirveye de çıktılar dibe de battılar ve kendi iç dünyalarıyla verdikleri bu savaştan ışığı görerek ayrıldılar. Düşman olarak geldikleri bu ıssız yerden dostça aydınlığa doğru yürüdüler. Ruhsal bir uyanış yaşamayı, kendi benliklerini bulmayı başardılar.

Son olarak da Amy ve Danny' in hastane odasındaki kapanış sahnesinden bahsetmek istiyorum. İkisi de birbirlerini bulduklarında varoluş sancıları eşliğinde hayatla durmadan kavga ediyorlardı. Onlar zıt yaşamlardan gelmiş olmalarına rağmen aynı dili konuşan iki kişiydi ve son sahnede yin yang felsefesinde olduğu gibi birbirlerini tamamladılar.