Hayatta yaptığımız her seçimde, başka bir olasılığın gerçekleşme ihtimaline veda ediyoruz aslında. Bazı vedaların yasını tutuyoruz da peki ya tutamadıklarımız, içimizde bir yerde bizimle yaşamaya devam eden, adını bir türlü koyamadığımız hisler. Onlara ne oluyor ? 

Past Lives, zihnimi kurcalayan bu tarz sorulara, farklı bir bakış açısıyla yaklaşmamı sağladı ve filmi izledikten sonra şu cümleler döküldü klavyemden :

  "O an yasını tutamadığımız her vedamız, günün birinde yas sürecini tamamlamamız için tekrar karşımıza çıkar. İhtimaller heyecanlandırır belki ama biliriz ki bir kavuşma değildir bu. "

Nora ve Hae Sung yıllar sonra buluştular ama bu, bir kavuşma değildi. İkisinin de hayatlarında yarım kalan, yası tutulmamış bir veda vardı. Onlar bu yas sürecini tamamladılar. Bizlere de ihtimallerin heyecanına üzülmek kaldı..