Büyük bir yok oluşun içerisindeyim
Eskiler çıkıyor karşıma her dokunduğumda saçlarıma
Tel tel dökülüyor anılar kafamdan
Solum kırılıyor her kalkışımda
Sağım ise hep soluk
İçerisindeyim yok oluşların
Dışarısındayım hayatımın
Akıp gitmiş zaman,geçmiş aylar
Unutmuşum en büyük düşmanımı
Fark edememişim varlığını
Görünmeyenlerle kurmuşum hayatımı
Ne haber almışım seherden,ne görmüşüm yolunu
Böyle vurmuşum kendimi,böyle hırpalamışım telleri
Böylece sezememişim denizin mavisini,ölümün anisini
Dağıldığında sis,uyandığında kargalar
Ben hala çözememişim saçlarımdaki düğümleri
Aramakla geçmiş gecelerin anahtarları
Oysa dökülmüş saçlarımla beraber kilitler
Tutamamışım
Yorum Bırakın