Artık elimde bir şey kalmadı, ne varsa kaybettim gibi hem fiziksel açıdan hem de ruhsal olarak. Duygularım, hissettiklerim, sevdiğim insanlar, yeteneklerim, yaptığım işlerden zevk alamamak hepsini bunların içinde toplayabilirim. Ne için yaşıyorum bilmiyorum. Bunları tekrardan kazanmak için mi yaşıyorum? Hadi diyelim ben bunları kazandım ne değişicek yaşantım yine aynı olucak bir şey değişmeyecek sonuç olarak. Geleceğimi parlak göremiyorum artık parlak görmeyi de geçtim komple göremiyorum her anlamda. Sanki görmek de istemiyor gibiyim bilmiyorum. Gördüğüm süreçte bir şey değişmedi görmediğim süreçte de bir şeyin değiştiği yok. Kafam artık çok bağımsız bir rüzgar esse küçücük bir rüzgar kafamı alıp götürecekmiş gibi. O kadar bağımsız benden. He ben diye bir şey de pek kalmadı gibi ama. Sonuç olarak artık ben ben miyim bilmiyorum. Her şeyi planlasan da pozitif düşünsen de olmuyor kafandakiler. He olmasın olacak diye bir şey de yok zaten o zaman ben de başka bir yere çeviririm bakış açımı diyorsun ama aklın hala orada kalıyor ve bu sefer de elinde hiçbir şey kalmıyor. Kafamdakileri bile yazıya dökemiyorum. Çok bağımsız kaldım ve bağımlı olabileceğim de bir şey kalmadı artık elimde...