Ben bu yazılarımda her zaman soru mu sormak zorundayım! 

Her neyse yine buradayız, yine bir şeyler yazıcaz ve gidicez.

Gelecekten hiçbir yarar görmeyince insan geçmişini özlüyor. Gittikçe günlerimin daha kötü geçtiğine kanaat getirmeye başladım. O yüzden yine ve yine geriye sarmaya başladım. Daha önceden daha mı zevk alıyordum hayattan? Geçmişimde hayatımdaki insanlar varken daha mı mutluydum? Hayatımdan bir kişiyi çıkardım ve bunu ben isteyerek yaptım. Belki de yapmamam gerekiyordu. Önemsiz demek istiyorum ama en önemlisi de bu olabilir. Gerçekten de artık anlamıyorum bazı şeyleri. Tamam bir karar aldım biliyorum ve bu kararın arkasında durmam gerekiyor ama bu kararın arkasında durmamak için o kadar direniyorum ki, o kadar bahane arıyorum ki geriye dönmek için ve şunu fark ettim bu durumda olan tek ben değilim galiba. Ben bu döngü içerisine ilk defa girmiyorum üzerinden 3 sene geçti ve bu döngüye en az 10 kere girdim. Eskiye ulaşmak için o kadar bahane üretiyorum ki kendimi yormaktan başka bir şey olmuyor. Geriye dönemiyorum ve sıkıştım kaldım geçmişte. İleriyi göremez oldum ve umudum tükendi artık gerçekten. O kadar kızıyorum ki ona beni bu duruma soktuğu için. O kadar öfkeliyim ki ona affetmek istiyorum ama bana hiçbir türlü bir yol bırakmadı her şeyi denedim. Beni bu duruma sokan kendisi ama çıkaramıyor da beni bu çukurdan. Çıkarmak isteyeceğini sanmıyorum orası ayrı bir konu ama ben de çıkmak istiyor muyum onu da bilmiyorum tabikide. O zamanlar o kadar güzeldi ki ben bunu özlüyorum bunun farkındayım. Affetmek istiyorum yoluma bu şekilde devam etmek istiyorum ama affedersem de benim ben olmayacağımı biliyorum. Bilmiyorum ne yapıcam, ne yapmam gerekiyor, nasıl davranmam gerek, nasıl bir yol izlemem gerekiyor hiçbirini bilmiyorum artık. Fazlasıyla bilinmeyenli bir denklem gerçekten de. Sonuç olarak hâlâ aynı durumdayım ve hâlâ da devam ediyorum. 

Soft Analog - Yolculuk 

Yeni terimler duymaya başlıyorum
Yolculuğu reddettiğim zaman
Başlangıç ve bitiş noktam aynı yere dönüşüyor

Teşekkürler...