Aile

Aile
  • 0
    0
    0
    0
  • Aile

    Küçükken mutlu aile tabloları çizdim kağıtlara
    Gücüme sevgiden alırdım
    Gördüklerimi benimser,duyduklarımı bilirdim
    O zamanlar kurduğum düzen çok da yanlış değildi

    Bir gün çizimler silik bir anıya dönüştü
    Ne gördüğüm ne duyduğum 
    Tatmin etmezdi beni asla
    Bir baktığımda elime,yok olmuştu hayallerim

    Artık kimin kuralına,dediğine inanmalıydım?
    Kimin sevgisini beslemeli,kimi sevmeli?
    Tanıştığım herkes yabancıydı benim için
    Hatırlamak gerekti bazen o eski güzel günleri

    Belki ihtiyacım vardı annemi tanımaya,
    Tanıyamadan sevgisini kaybettim,aramaktan yoruldum
    Belki ihtiyacım vardı babamı tanımaya,
    Dinlemeden nefret ettim,onu hep susturdum

    Bazıları için geç
    Bazısı için hala yaşayan bir şeyler var içinde
    Her şey sevgiyle başlıyor ve bitiyor
    Bazen sıcak bir bakış,bir kucak
    Yeniden aile olmaya yetiyor

    Adagio~


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.