M.Ö. 324 yılında Kıbrıslı Zenon Atina

Agorası'nda Stoacılık okulunu kurdu. Kıbrıslı Zenon'un ardından Stoacılık ilerleyen yüzyıllar boyunca gelişti ve Zenon'dan 300-400 yıl sonra zirvesine ulaştı. İlerleyen yıllarında Stoacı felsefe, kendi içinden Diyojen'i, Panaetius'u, Seneca'yı, Tarsuslu Zeno'yu, Poseidonius'u, Epiktetos'u, Cicero'yu, 16. Roma imparatoru Marcus Aurelius'u ve daha pek çoğunu çıkardı. Aradan geçen 2300 yılın ardından felsefi, etik, metafiziksel, tarihi yönleriyle Stoacılık felsefesi hala etkilerini sürdürüyor.

Hatırlayanın ve hatırlananın faniliğinden geriye kalanlar üzerine; 3 farklı filozoftan Stoacı'nın üç yüzüne dair alıntılar:

●"Zihninin üzerinde gücün var -dışardaki olaylar üzerinde değil. Bunun farkına vardığın an güç bulacaksın."  (Marcus Aurelius)

●"Başka birinin ruhundakileri izleyip anlamadığı için bedbaht olana pek sık rastlanmaz; fakat kendi ruhunu yakından takip etmeyenlerin bedbaht olması kaçınılmazdır." (Marcus Aurelius / Kendime Düşünceler)

●"Üç bin yıl ya da bunun on katı daha yaşayacak olsan da hatırla: Şu anda yaşıyor olduğun hayattan başka bir hayatı yitiremezsin ya da şu anda yitiriyor olduğundan başka hayatı yaşayamazsın. Hayatın uzunu da kısası da aynıdır. Şimdiki zaman herkes için aynıdır; kaybı herkes için aynıdır. Açıkça belirtilmelidir ki yitirilen sadece ufak bir andır. Ne geçmişi ne geleceği yitirebilirsin; senin olmayan şeyi nasıl yitirebilirsin?" (Marcus Aurelius / Kendime Düşünceler)

●Senin huzursuzluğun başkalarıyla değil, kendi kendinle bağdaşamadığın içindir. (Epiktetos)

●Okuyun, kitaplardan öğrenin. Onlardaki bilgeliği yaşamınıza katın. (Epiktetos)

●İnsanın olduğu yerde iyiliğe de yer vardır. (Seneca)

●Yaşamayı tüm ömür boyu öğrenmek gerek. (Seneca / Mutlu Yaşam Üzerine)