Kişilerin birbirine kimliklerini eleştirme hakkını yine kişiler mi veriyor acaba merak ediyorum. Bir anne evladına "sen nasıl evlatsın" diyerek kendi kafasındaki kurduğu evlat modelini o kişi gerçekleştirmemişse yine o kişinin suçu mudur ki bu durum? Ya da evlat kendi kafasında kurduğu anne modeliyle kendi annesine "sen nasıl annesin" diyerek o kişinin suçu mudur? Ya da kişiler durumlara verdiği tepkileri karşısındakinin hassasiyetini bilerek bunu deme hakkını kendinde neden bulmalıdır? Kimsenin kimseye istediğini deme hakkı yoktur. İnandığı dine toplumsal ahlağa dayanarakta. Kişi hayal dünyasında kurduğu dünyayı dünyada bulamayabilir ama yine de varsın kursun dünyasında. Ne de olsa hayalsiz bir yarın olamaz. Hayal kırıklığı yaşadığı dünyanın suçu değil. Hayal kırıklığı kendi kafasında kurduğu ucu bir türlü açık olmayan ve kafasına dikte ettiği fikirlerdir. Yine de hayatı içinde bulunduğu sosyal durumda kırmadan ve dağıtmadan yaşamak lazım olduğunu düşünüyorum. Çünkü anlar bir daha geri gelmiyor.