Yaşatmak

Yaşatmak
  • 0
    0
    0
    0
  • Yaşatmak

    Yalnızca dudakları kendiliğinden,
    Seni seviyorum dercesine fısıldardı
    Kendiliğinden akardı göz yaşı pınarlarından,
    Her biri konuşmaktan çok uzaktalardı

    Bedenini sevmezdi belki de içten içe
    Ama bilmezdim sadece süslenişini izlerdim
    En soğuk sabahlarda bile uyanıp,
    Beni farketmesini beklerdim

    Karşına geçip durabilsem tekrardan
    Seni görmek,duyabilmek isterdim
    Yüzümü çevirip duvarlara,sana sırtımı dönmezdim
    Belki seni gözlerim kapalı ararken kendimi hiç kaybetmezdim

    Yaşamak varmış sonunda en değerli anıları
    Bazen koynundan gelen güzel parfüm kokusunu
    Hep hayat dolu atan,iyilik fışkıran kalbini
    Hala resimlerden bile konuşan gözlerini
    Ebediyen yaşatmak istiyorum,
    anneciğim.

    ~Adagio

    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.