Dönüştüğüm kişi
Eskiyi unutmadım,bıraktım
Elimi kolumu bağlayan her ipi,
Yavaşça düğümünden söküyorum
Eskisi gibi gülümsemiyorum belki ama öğreniyorum
Yalnızlıkla arzuladığım dokunuşlar,
Sevgisizlikle kaçtığım kara delikler,
Büyüdükçe öğrendiğim acı gerçekler
Tekrar gözümün önünden geçiyor
Bir sonraki adımı bilmeden yaşıyorum
İnandığım yoldaydım şimdi sapıyorum
Doğrusu ne bilmiyorum ama kafamı çevirip,
arkama bakmadan devam edeceğim
Arada bi' penceremden bakıyorum
Odama,bu yıllardır yaşadığım eve,
Sevdiğim insanlarla gittiğim yerlere
ve kötü anılar bırakan insanlara tekrar bakıyorum
Hepsi evriltti beni bu küçük hayatımda
Bu küçük kalpleriyle,büyük düşünceleriyle
Büyük adımlarıyla dünyama ayak bastılar
Hepsi farklı ayak izleriyle dünyamdan geçtiler
Beni dönüştürdüler.
~Adagio
Yorum Bırakın