Dışarısı buz kesiyor, kesici olan gözlerimin keskinliği mi
yoksa aklımın gölgesinde olan düşüncelerim mi?
Ellerim pek beni dinlemiyor, titremekte,
İçerisi alev gibi ama ben bir yudum su içmek istemiyorum.
Bu kor içimi kaplarken, diyardan diyara gidiyorum.
Sevdiğim insanlar yok, özlem içimi dağlıyor.
Şimdi yağmur çiseleyen şehirimi, buz kesen duvarlara şifa seçtim.
İstemem ben böyle şifayı, her gün hasta oluyorum.
Yorum Bırakın