eski ve mutlu bir söz vardı.her gün sokağa çıkmalı insan her yeni sabah yeni bir dünya yeni bir hayat demektir.anlamını yitiriyor bazı sözler son zamanlarda.trafik,gürültü,soğuk değil derdim artık yalnızca hayata boş ve endişeyle bakan bizleriz aslında.kimse kimseye gülmüyor,herkes ölüm ile yaşam arasında kalmışçasına yaşıyor gibi.kurulan cümleler ekonomi,siyaset,cinsellik üzerine.neler oldu bize?neler oluyor bize?toplum kavramını kaybediyoruz günden güne ve buna alışıyor biraz da salağa yatıyoruz aslında.işimize geldiğinde ahlak bekçisi oluyor biraz uzaklaşınca günah babası olup çıkıyoruz adeta.düşünmeden,hissetmeden,kaygısızca ve acımadan yaşıyoruz artık çünkü acınacak haldeyiz de farkına varamıyoruz asla.hepimiz kitabın ortasından konuşur olmuşuz süslü kelimeler ile kimse bilmiyor ne anlatıldığını kitapta,ağır ağır soysuzlaşıyor,soyutlaşıyor ve eksiliyoruz hayattan..
5
İçerik2
Takipçi1
Takip890
Okunma
Yorum Bırakın