Oyunda belki de en çok güvendiği erkek olan Hamlet ise önce onu sevdiğini söyler. Daha sonra ise inkar eder. Hamlet'in içinde bulunduğu durum ve annesine olan öfkesi Ophelia'ya da yönelir. Hamlet Ophelia'ya "manastıra" gitmesini söylerken aslında geneleve gitmesini ima eder.

''İnanmamalıydınız bana. Çünkü doğruluğu ne kadar aşılarsan aşıla, çürük kökümüze bizim, eski meyvenin tadı gitmiyor kolay kolay! Sevmiyordum sizii.'' -Hamlet

- Hamlet oyununun 4. perde 7. sahnesinde Ophelia'nın erkek kardeşi

LAERTES

Boğuldu mu nerede?

(diye sorar kraliçeye)

KRALİÇE

Bir söğüt var şurada, ırmağın üstüne sarkmış,

Gümüş yaprakları suda yansıyan

Ophelia oraya geldi garip çelenklerle,

Düğün çiçekleri, sarı yabanotları, papatyalar,

Bir de o uzun mor çiçeklerden, şu çobanların

Söylemesi ayıp bir ad verdikleri,

Genç kızların ölü parmağı dediği çiçekler

Orada, çelenklerini asmak için belki

Tırmanırken söğüdün sarkan dallarına

Kıskanç bir dal kırılıvermiş

Ve Ophelia düşmüş bütün çiçekleriyle

Gözyaşları içinde ırmağın...

Hamlet'in annesi Kraliçe Gertrude, burada Shakespeare'in en güzel, dokunaklı, şiirsel konuşmalarından birinde Ophelia'nın ölümünü bildirir. Acımasız insanların dünyasında nasıl kurtulduğunu göstermek için doğayı, suyu ve çiçek imgelerini kullanır... Ophelia'nın üzerine eğilmiş ağlayan söğüt ağacı, oyunun yazıldığı Tudor İngiltere'sinde karşılıksız aşkla ilişkilendiriliyordu.

Ophelia Ön-Rafaellocu İngiliz ressam John Everett Millais'nin eseri, Hamlet'te Ophelia'nın nehirde boğulduğu o dramatik sahneyi anlatır. Gökyüzüne dikilmiş gözlerdeki anlamsız bakışı, iki yana bıraktığı zarif elleri, çevresinde kır çiçekleriyle ölüme yaklaşmış bu genç kadının trajedisini gözlerinin önüne serer. Ophelia'nın elbisesinin işlemeleri, bitkilerin gerçekçi ayrıntıları göz kamaştırıcıdır. Çevresinde papatyalar, hercai menekşeler, biberiyeler, haseki küpeleri ve menekşeler yüzer; her birinin de sembolik anlamı var hikayeyi tamamlayan.

Okuduğunuz için teşekkürler sanat ile kalın.🙌🏻🤍