Memento mori, yani ölümü ve ölümlü olduğunu hatırla, fani yaşamının bir sonu olduğunu unutma!
Hatırlayalım hatırlamasına ama ne için?
Neden hatırlayalım ölüm denen şeyi?
Bir son değil midir ölüm?
Kötü olarak bilmez miyiz onu?
Sevdiklerimizi bizden ayıran;
Bizi bilinmezliğe götüren değil midir ölüm?
Neden hatırlayalım, neden anımsayalım ki ölümü?
Her ne kadar farkında olmasak da hayatımızdaki çoğu şeyi anlamlı kılan bir gün hepsinin son bulacak olmasıdır. Bir şeyleri değerli kılan; bu sınırlı, kısıtlı zamanımızdan, hayatımızdan o şeye ayırdığımız, uğruna harcadığımız zamandır.
Tıpkı tilkinin küçük prense söylediği gibi "Gülünü bunca önemli kılan, uğrunda harcadığın zamandır."
 

Diğer canlılardan; bitkilerden ve hayvanlardan farklı olarak insanoğlu ölümün farkında olarak yaşamını sürdürür.
Zamanımız kısıtlıdır, memento mori bize bunu hatırlatır.
Ve asıl önemli olan hatırlanılan ölüm ile ne yapılacağıdır.
Kimileri hatırlayıp, kaçınılmaz olan ölümü bahane ederek boş vermiş bir tavırla yaşarlar hayatlarını.Kimileri ise hatırlanılan ölümün telaşıyla daha sıkı sarılırlar sevdiklerine, geçen şu zamanı daha dolu geçirmeye ve ellerinden geldiği kadar mutluluğa yormaya çalışırlar kendilerini.Lakin mutlu veya mutsuz, bu hayat elbet geçecektir ve kaçınılmaz olan ölümle son bulacaktır.

"Bulunduğun anı tekrar yaşayamayacağının bilincinde olursan hayat sana daha anlamlı gelir."-Anonim

Bunca hüzün ne uğruna?
Amansız bir son varken bizi bekleyen.
Gerek var mı asmaya suratları?
Yarından bile daha yakınken ölüm, ne yapmalı?
Ölünce yaşamak için çok geç olacak, o yüzden yaşa yaşayabildiğin kadar!
Gerek mutsuzluğunu gerekse mutluluğunu doya doya yaşa.

"Hayatımızdaki bazı şeylerin, bazı kişilerin değerini kaybedince anlıyor insan. Ancak hayatın değerini anlamak için, kaybetmeyi beklememeli."

Konuyla ilgili kitap tavsiyesi: Seneca Yaşamın Kısalığı Üzerine.