buraya her girişimde kafamın içindeki dağınık şeyleri katlamasam bile kategorize etmek istiyorum ama öyle olmuyor sanki daha da artıyor her şey. azalıyor gibi de. araftaydım yolda kalmış hissettiğim de oldu. ancak şimdi arkama baktığımda baya yol katetmişim. hala nerede olduğumu bilmiyorum ama hareket halindeyim ve yol bir yere varacak, varmasa bile çabama sağlık derim. kendime gereğinden fazla yüklenmemem gerektiğini öğrendim son 1 senedir (rakamla yazdım çünkü arada farklılık gerekir) . hala ne istediğimi tam olarak bilmiyorum ama bingo! ne istemediğime oldukça hakimim. bir de elimden gelmeyen herhangi bir şey için üzülmektense onun o halini kabullenmeyi de öğrendim. kendimi eleştirirken bir dostumu eleştirir gibi değilim hor davranıyorum sıradaki öğrenmem gereken bu olabilir. bol şans bize ya hayatın bu temposunda, durup kendimize yüklenmeden olduğunca yaşayabilmemiz için bol şans!