Derginin 38. sayfasında Müjdat Ataman'ın "Renkleri Soldurduğumuz Çocuklar" isimli yazısı için bu bu makaleyi yazıyorum. 

Bu yazının konusu eğitim sistemi... Konu çok net ve açık. Bu yüzden net ve kısa bir serzenişte bulunacağım.

Ataman, bahsettiğim yazısında eğitim sistemimiz hakkında nokta bir tespit yapmış ve bunu verdiği şu örnekle özetlemiş:

Fransa'da yapılan bir lise bitirme sınavında;

Soruları sorulmuştur. 

Türkiye'de 2019'da yapılan üniversite giriş sınavında;

-Birinci Göktürk Devleti döneminde Budizm'i kabul ederek, bu dinin halk arasında yayılmasını sağlamaya çalıştığı için tepki çeken hükümdar aşağıdakilerden hangisidir?

Bir tarafta lise bitirme sınavında sorulan yorum ve fikir odaklı bir soru var. Diğer tarafta üniversite sınavına girişte sorulan ve tarih bölümünü okumayacaksa hayatı boyunca karşısına çıkmayacak olan bir soru var. Bir taraftaki sorunun cevabı sayfalar tutabilecekken diğer taraftaki sorunun cevabını öğrenmenin tek yolu ezberlemektir çünkü mantık yürüterek veya tecrübe edinerek öğrenilecek bir konu değil.

Ezbere dayalı bir eğitim sisteminde cebelleşmeye çalışan genç öğrencilerimiz sınavlarını ezber yaparak geçmeye çalışırken;  kendilerini geliştirme, yorumlama, keşfetme, araştırma gibi yetenekleri her geçen gün körelmektedir. Kendilerini geliştirmek ve öğrenmek amaçlı değil, sadece sınavları geçmek için çalışan öğrencileri; ileride güzel de bir gelecek bekliyor olsa yine gıkım çıkmayacak ama... 

Bu genç öğrenciler ileride büyüdükleri zaman şöyle dönüpte arkalarına baktıklarında, farkettikleri acı bir gerçek vardır: 16 yıllık (ilkokul+ortaokul+lise+üniversite) eğitim hayatlarında  öğrendikleri, temel şeyler haricinde (temel matematik, dilimiz, biraz tarihimiz vs.) koca bir hiçtir.

Sonra, bilmem kaç milyon üniversite mezunu ya işsiz ya da okuduğu bölümle alakasız bir işte çalışıyor. Hemen hemen hepsi de işinde mutsuz. Dolayısıyla hayatı mutsuz. Bu eğitim sistemiyle gidildiğinde sonucun böyle olması kaçınılmaz.

Yukarıdaki sınav soruları eğitim sistemimizin net bir özeti. Dolayısıyla konuyu daha da uzatmanın anlamı yok.