gözümün önünden gitmesini istediğim bazı sahneler var

kalbimi sıkıştıran göğsümün ortasında bir yangın başlatan anlar

unutabilsem geçer belki 

biter belki an ve an yaşadığım acı

nasıl olabilir de bir insan bir insanı böylesi tanıyamaz?

nasıl olabilir de bir insan bir insanı böylesi yıkabilir? 

önceden olsa sen tutardın elimi korurdun beni

şimdi nasıl karşımda olup korunmam gerekenlerle olursun 

şimdi nasıl başkalarına dost bana düşman olursun

mutlu musun avare insanlarla yaşadığın anlardan

bilebilir miydim evvel zamanlarda 

hiçlerin senin için hep olacağını

göremiyor musun olan biteni

içine siniyor mu yeni gerçekliğin 

yastığa başını koyduğunda huzur dolu mu ruhun

hiç mi aklına gelmiyor eski gerçekliğin

hiç mi hatırlamıyorsun nasıl biriydin?

karanlığa da döndün uçarı hayatına da

tek engel ben miydim maceralarına

yıllar geçer bedenini doyuran ruhunu aç bırakırsa

sevgi ararsa kalbin

belki anımsarsın daimi sevgimi

ve onun saflığını

alışmaksa alıştım

ama inanamadım olanlara

dayanamadım gördüklerime

sustum kaldım duyduklarıma

onlar gibi değildin herkes gibi değildin

kendine mahsustun,durgundun

sınırların vardı kuralların

ne değişti? kimin için değiştin? 

özüne mi döndün yoksa yitirdin mi kendini

mahsundu bakışların çapkın değil

bana özeldi ellerin onlara dokunmazdı 

şimdi sen herkesin bense hiç kimsenin oldum

şimdi sen böyle mutlusun 

demek ki hep istediğini bulmuşsun

hep arayacağım hiç bulamayacağım ‘o seni

sadece bizim olduğumuz o dünyada 

sadece beni sevdiğin o zamanlarda 

veya öyle sandığım günlerde

duracak saat ve bir daha yaşanmayacak aşk

seninle beraber yitirdim onu