Gözlerin dargın bakıyor

Gözlerin etrafı süzüyor

Sanki etrafta kimse yokmuş gibi

Sanki bu dünyada yalnız gözlerin varmış gibi

Görünmeyeni görüyormuş gibi etrafı izliyorsun

Bir an bile kapatmıyorsun gözlerini

Gördüğün her şeyi ezberlemeye çalışıyor gibisin

Neden bu kadar acele ediyorsun

Yaşayacak günlerin mi kalmadı yoksa

Artık senin de gitme vaktin mi geldi

Kederle izliyorsun insanları

Gözlerin yeni doğan bir bebeğin uykuya geçişindeki gibi kapanıyor

Erken gideceğini hissediyorsun 

Gideceksin

Bu dünyaya sığmadığını biliyorsun

Bunun kederi ve üzüntüsünü çekti hep gözlerin

İnsanları gözlerinle tanıyıp zihninle soydun

Bazen en olmadık yerlerde hayal ettin kimisini

Bazen en ağır mahkemelerde yargıladın

Bazen ise onlara iki çift göz sundun

Marifetin gözlerde olduğunu biliyordun

Sen gözlerini hiç kapatmadan yaşadın

Göreceğini gördün bu dünyadan ama korktun ölümden

Sonunu düşünmeden yaşadın ama vaktin gelince kaçmak istedin

Ölüm ağrına gidiyor

Gözlerin bunu kabullenmiyor

En sonunda kapansa bile gözlerin

O iki çift göz

O iki çift mavi göz

Kapansa bile etrafa bakmaya devam ediyor

Rahat uyu Nazım

 

E.Y