''Yavaş yavaş sevdim seni,
Her gün bir az daha sevdim.
En çok bu kış sevdim seni,
Karda, ayazda sevdim.

Gör nasıl da ılındık,
Havalar soğuduğunda.
İnsanlar kalın giyinip,
Ağaçlar soyunanda.

Kar altından baş kaldıran
Çiçektek sevdim seni.
Sıcağına ısındığım
Ocaktek sevdim seni.

Hiç bu kadar sevmemiştim
Ömrüm boyu hiç kimseyi.
Seni sevdim kar üstünde
Yem arayan kuş gibi.

Ürkek ürkek bu sabah
Bakarken semaya sen
Diyorsun ki,güneş çıkmış,
Kar eriyor sanki…

Ne var Allahdan yukarı?
Ne var kabirden aşağı?
Çektiğim ahdan yukarı?
Bildiyim sırdan aşağı?

Niye günün gündüzünde
Kuşlar azdı gök yüzünde?
Göz yaşları kuş gözünden
Dökülür den den aşağı.

Deme, biz ki kuş değiliz,
Allaha tanış değiliz…
Ruhum, kalk, toplan gidiyoruz,
Sen yukarı, ben aşağı.''

                          RAMİZ RÖVŞEN