bir hortumun ortasında 

bir yumru boğazımda

bulanıklaşıyor dünya görmüyor gözüm

duruyorum bakıyorum öylece etrafa

başlıyor karanlık basıyor kederi

kimseyi göremez gözlerim

varlar ama yoklar aslında

bir ben varım karanlıkta 

gerildi yay çıktı ok 

vurdu ta göğsümden

çektim yayı aktı kan

gitti aklım ta derinden

dönüyor dünya ruhumda sancı

her yerim kan revan sanki bir savaşçı

paramparça ellerim içler acısı hislerim

duruyorum bakıyorum öylece etrafa

bakanlar bana göremezler beni

yok oldum bir gün hiç gün için

direndim ama nafile

geldi çattı topyekun yığıldı üstüme