Savrulan bendim bu kez.. Oysa anlamalıydım en başından; Kirli yüreğiniz sevgime denk olmadı hiçbir zaman. Ama kendime söz vermiştim ben, hatırladım. Böyle hissetmeme neden olan biri için daha fazla sevgi yeşertmeyecektim içimde, var olanları kurutacak ve üzerine beton dökecektim.. Ama ben haykıramadım içime akan kelimeleri. Karanlık sokağın kuytu köşesinde gözyaşlarını içine döken. Herkese yetişirken, kendine geç kalan bi adamdım.. Böyleydim ben! Bir büyük kavgaydı hayatla ettiğim; bir senfoni çalarken, ağır çekimde benliğim düşer hale gelirken, yitirmiş buldum bu savaşı. Artık ölümden korkmuyorum.
Yorum Bırakın