Korkarım ki sana çok uzaktır sokaklar

Bilirim yolların çıkmaz sonunda bana

Gider gelirsin etrafında denizin

Lakin yüzmeye cesaretin yok içinde

Görmez bilmez ama hissetmez mi insan

Tenini okşayıp geçerken rüzgar

Kokladığında ciğerlerini dolduran havayı

Yaşamak seninle güzel demez mi insan

Yoksun yaşamak eksiltiyor günden güne ruhu

Açılıyor gökyüzü, görünüyor güneş

Pekala da yaşanıyor sensiz

Lakin umudun boynu bükük 

Belki bir gün patlar bu yanardağ

Kendini de yakar çevresindeki her şeyi de

Belki değmez bunca yangına

Ama bilir ki için için yanmaktansa

Yakıp yıkmak yeğdir