Sisli gecelerin en dibinde

Ruhum bir pencere ararken

Ellerim titriyor zihnim bulanık

Gönlüm darda

 

Kayboluyorum karanlık mahzenlerde

Çığ gibi devriliyor dertler derya ile

Çıkar yol bulma ümidiyle koşarken

Gözüm seni arıyor bunca illet içinde

 

Özlemlerim birikiyor zaman aktıkça

Uzaklaşıyorum dünden andan ve yarından

Ya hiç doğmazsa güneş

Bu hengamenin içinde

Yabancılaşıyorum her şeye

Bir de bulanık gelecekte

Unutulup giden tozlu raftaki o kitap hatırlatmazsa beni

Hiç okunmayan ama yazılan sözleri işitemezsem

Gece fısıldıyor kulağıma yalnızlığımı

Bulamıyorum evimin yolunu sallanıyorum

Görünmez tellerle çevrili dünya

Oradan oraya çarpıyorum

Her an dikenler batıyor her zerreme

Tek tek ellerimle çıkarıyorum

Kendime sarılıp

Acıma ben derman oluyorum

 

">