seherde ardıçlar şakımaz

baharın sonu hep yaz olmaz

ve anlaşılır çok sonraları

her hazanın sonuymuş hüzün

maviler bir kere çalışmısa siyaha

ne tan yeri ne ten rengi

bir daha almaz kendini

zor mesele zira

satmak kendini

birkaç koku bir palto

alacalı rengi ve kabarık kürkü

insanın reklamıdır

afişler ve broşürler değil

sevilmek arzusu 

insanın reklamıdır

satılmak değildir mesele

yer etmektir

bir kimsenin gönlünde

toz zerresi kadar da olsa

bir köşede oturabilmek

en uzaklardan da olsa

ona sesini duyurabilmektir

kimseler bilmez

bir at ancak yelesi boyunca

bir at sayılır

ne içi ne cevherine bakılmaz

bir suçlama değil bu

faili de yok

sadece böyleyiz

insanız işte

ve ancak böyle varız

sevilince...