Su misali yalnızlığım 

Kimsesiz , akıp gider 

İnce bir gül dalıyım suyun ortasında

Yalnız , savunmasız , çığlıksız...

 

Dudaklar kıpırdar , kalp susar

Sular akar , insan susar 

Zaman geçer , ben susarım

Susmak çareyse ey insan biz susalım!

 

Fısıldar yalnızlığım kulaklarıma

Usul usul adın gelir aklıma

Çareyi buldum diye sevinirken

Yine yalnızlar rıhtımında tek başıma

 

Bir toz tanesiyim Dünya'da 

Sağ sola savrulan çaresiz bir toz tanesi

Her yerdeyim ama aslında hiçbir yerdeyim

Dokunduğunda görecek , üflediğinde uçacak kadar küçük bir hiçim ben