Hayatın içindeki her durum kuşkusuz sanatın konusu olmuştur. Vincent Van Gogh eserlerinde bize hayatına dair bir çok bilgi vermiştir. Aslında bir çeşit biyografisidir tuvalindekiler. Bir yazarın kağıdı var ise ressamın tuvali vardır. Kalemi fırça, mürekkebi boyadır. Aradaki en büyük fark ise kalem yanlış yazabilir ama fırçanın yanlışı yoktur, mutlaka başka bir şeye dönüşüverir.

      Hayatı boyunca resim yapmaktan başka bir şey bilmeyen kendini buna adamış bir insandır Van Gogh. Ayakkabılarını, hayatının çoğunu geçirdiği odasını, kuşkusuz en büyük ilham kaynağı olan doğayı bizlere hiç bakamadığımız bir yönüyle anlatmıştır boyasıyla. Döneminde de yaşadığı en büyük sıkıntılarından birisi anlaşılamamasıdır. Herkesten farklı bir tarzı vardı ve döneminin sanat anlayışından uzaktı. O yeni bir şeyler yapıyordu, ve bu yaptıkları insanlara garip geliyordu. Alışılmışın dışında olan zaten her dönemde dışlanmamış mıdır? Koşulsuz buna çoğunuzun cevabı evet olacaktır. 

     Van Gogh'un gecesi bizimkilerden farklıdır, onun yıldızları en az kafası kadar karışıktır. Aynı gökyüzüne aynı anda baksak bile o bizden farklı görür. Günebakan onun gözünde bir farklı bakıyor güne. Solmuş olanlarla henüz tazecik kokan çiçekleri bile ayırmıyor vazosundan. Birçok şeyi aynı anda gösteriyor bize, güzelliği ve güzelliği tükeneni. Hepimizden farklı yönlerinden birisi de içsel dünyasıdır. Bizler hediye olarak pahalı takılar ve kumaşlar seçerken o kendinden bir parça seçer. Ne kadar akla mantığa sığmaz gelse de kendinden başka verecek bir şeyi olmayan bir insan olduğunu unutmadan bakarsak durumu anlamak o kadar da güç olmayacaktır. Sevginin ve çaresizliğin başka bir boyutunu görüyoruz onunla. Kısacası her anlamıyla bizlerden çok çok farklı olan bir insanı hem eserleri hem de ruhuyla biraz da olsa anlamaya çalışacak olursak değerini ve dünyanın başka bir yüzünü görürüz. 

    Eserleriyle günümüzde bir çok insanı etkileyen bu insanı kendi gözümden anlatmaya çalıştım. Umarım sizler de bir parça da olsa benim gözümden onu görmüşsünüzdür.