Marcel bize ne kadar çok şey öğretiyor. Çok farklı şeyler olmasa da öğrettiği bir şey oldukça değerli ve kıymetli. İnsanlar hangi dilden, dinden, ırktan olursa olsun onu anlayabiliyor. Hem de o hiç konuşmadan. Nasıl mı? Harfler, kelimeler ve cümleler yerine o ellerini, ayaklarını, gülüşünü, ve duruşunu kullanıyor.

Pandomin sanatının en başarılı isimlerinden olan Marcel sahnede bambaşka kişilere dönüşüveriyor. Aynı sahne üstünde bir çok ortama giriyor, farklı düşüncelerde oluyor ve bizler de bunu anlayabiliyoruz.

Ceketimiz olmadan onu nasıl giyebiliriz ki. Böyle bir deneme yapsak ne yaptığımız anlaşılmaz değil mi? Ama Marcel anlaşılıyor her ne yaparsa yapsın 7 den 70 e onun ne yaptığını anlıyor. O hiçlikle dans eden adam.

Beyaz yüzü kocaman gülümsemesi ve bir de kırmızı çiçeği sahnesinin en güzel yanı. Bizler konuşarak anlatmak istediğimizi anlatamazken o anlatmak istediklerini ayrım yapmadan onu izleyen herkese anlatabiliyor. Bazen halter kaldırıyor bazen bir davette bir beyefendi oluyor. Anlıyoruz ki o anlayabildiği her şey.

Bu beyaz yüzlü adamın bize anlatacak çok şeyi var biraz gülümsemek için ondan yardım alabiliriz.