Edebiyatımızda hüznü, içsel sıkıntıyı, yaşamı ve ölümü en derinlerinde barındıran sanatçılarımızdan biriydi Nilgün Marmara.Cemal Süreya ona Muhteşem Gatsby kitabının yazarı olan F.Scott Fitzgerald'ın eşinin ismi olan ''Zelda'' derdi.Ece Ayhan'ın ise ''dünyaya yaralı bir insan'' olarak bahsettiği şairimiz 13 Şubat 1958'de İstanbul'da dünyaya geldi.Liseyi Kadıköy Maarif Koleji'nde okudu.Boğaziçi Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünde eğitim hayatına devam etti.Okulda arkadaşlarıyla birlikte dersleri ekip takıldıkları orta kantinin üstündeki merdivenlere ''Umutsuzlar Merdiveni'' adını takmışlardır.Üniversite hayatı boyunca Slyvia Plath ile yakından ilgilenmiş hatta lisans tezi ''Slyvia Plath'in Şairliğinin İntiharı Bağlamında Analizi'' idi.Bu nedenle Plath'in edebi kişiliği ve hayatı Marmara'nın üzerinde oldukça etkili olmuştur diyebiliriz.İlerleyen zamanlarda ise edebiyatımızın güçlü isimleri olan Cemal Süreya, Ece Ayhan, İlhan Berk, Tomris Uyar gibi isimlerle dostluklar kurup birilikte edebiyat, ülke ve dünya gündemi hakkında tartışırlardı.Hayatının o dönemlerinde de Kağan Önal ile tanıştı.1982 yılında evlendiler ancak hayat arkadaşlıkları çok uzun süremedi.1987 yılında Nilgün Marmara evinin balkonundan atlayarak yaşamına son verdi ya da yaşadığımız bu dünyayı başka bir dünyanın bekleme odası olarak gören Marmara, bu bekleyişi bitirip bahsettiği o diğer dünyaya göçtü de diyebiliriz.

                                                              Ah! Bilinse, en çıplak yazımla

                                                               tırmanmak isterdim

                                                                          bölgenin özgün ağacına

Nilgün Marmara edebiyatımızın herhangi bir edebi akımına tam olarak yerleştiremediğimiz şairlerinden biridir.Yazdıkları benliğe dönüş, bilinçaltı ve içindekilerin şiirsel bir anlatımla dışa vurumudur.Marmara'nın kalemi sakladığı kişiliğini alır ve kağıda vurur.Her ne kadar bu mısraları bazı insanlar oldukça anlaşılmaz olduğunu düşünse de  bunlar onun iç dünyasında büyüyen çığı bize kapalı bir anlatımla aktarır.Onu biraz da olsa anlayabilmek veya yazdıklarında kendimizi bulabilmek bize yepyeni bir dünyanın kapısını aralar ve bu sayede bazı şeyleri farklı görebilir ve onlar hakkında farklı düşünebiliriz.

Nilgün Marmara'nın ardından kalanlar ise Daktiloya Çekilmiş Şiirler, Metinler, Kırmızı Kahverengi Defter, Defterler, Kağıtlar ve intihar mektubudur.Her ne kadar Battal Mehmetoğlu için yazıldığı söylense de Ece Ayhan'ın ''Meçhul Öğrenci Anıtı'' şiirindeki 128 aslında Nilgün Marmara'dır ve sözümü bu şiirden iki dizeyle bitirmek istiyorum.

''...

Aldırma 128! İntiharın parasız yatılı küçük zabit okullarında

Her çocuğun kalbinde kendinden daha büyük bir çocuk vardır

...''