Velázquez’in Nedimeler tablosu sanat tarihinde tüm zamanların en itibarlı ve etkileyici resimlerinden biri kabul edilir. Bu etkiyi neden yaratmıştı . Belki de resim içinde resimler barındırıp, gerçek ile yanılgı arasında fark edilmez bir çizgide durması ve seyirciye farklı farklı noktalarda farklı perspektifler sunmasıydı. Peki Velázquez kimdir?  İspanyol ressam olan Velázquez, Kral IV. Felipe'nin sarayında baş ressam olarak çalışmıştır. Barok döneminin kendine özgü ressamlarındandır ve portreleriyle ünlenmiştir. İspanyol Kralı'na olan yakınlığı nedeniyle birçok soylunun ve saray yaşamının resimlerini yapmıştır. Resimlerinde ışık ve gölgeyi ustalıkla kullanmıştır. Kendi döneminde hakim olan sadece güzel olanı resmetmek geleneğini kırdığından ve doğal olan her şeyi resmeden ressamların ilklerinden biri olduğundan "gerçeğin gerçek ressamı" olarak anılmaktadır. Bir çok incelemeye konu olan ve hakkında onlarca araştırma yapılan Velazquez'in 'Nedimeler' isimli büyük tablosuna geri dönecek olursak, tabloya baktığımızda, Velazquez'i çok büyük bir resim yaparken görüyoruz.Bazı sanat tarihçileri, tablonun içinde yer alan Velazquez'i şu an bakmakta olduğumuz resmi yaparken gördüğümüzü düşünüyorlar.  Resmin merkezinde, Velasquez’in solunda, İspanya kralı 4. Felipe ile Kraliçe Mariana’nın 5 yaşındaki kızı Infanta Margaret Theresa, tabloya “Nedimeler” ismini veren 2 kadın hizmetçi tarafından çevrelenmiştir.  Tablonun sağ tarafında, genç cücenin yaramaz oynaşmalarına katlanan yatmakta olan iri bir bekçi köpeği, yanlarında daha yaşlı bir cücenin yaklaştıkça her hareketimizi izlediği hissini pekiştiren bakışları görülüyor.  İki cücenin arkasında prenses Infanta’nın refakatçisi yas kıyafeti giymiş, yanındaki korumaya sessizce bir şeyler anlatıyor, refakatçi anlattıkça korumanın düşünceleri değişiyor gibi duruyor.Tablonun arkasındaki açık kapının önünde puslu bir şekilde betimlenmiş olan kraliçenin kahyası resmin dünyasından ayrılmakta ancak onu odanın dışındaki bilinmezliğe doğru takip edip etmeyeceğimizi merak ediyormuş edasıyla durup son bir kez bize bakıyor.  Arka detayda bir ayna gözümüze çarpıyor. Bu ayna için resmin bulmacası diyebiliriz. Aynadaki gördüğümüz yansıma  İspanya Kral ve Kraliçesine ait. Yani IV. Philip ve eşi. Tartışma tam olarak burada başlıyor. Bazı sanat tarihçilerine göre izleyici, aynada kral ve kraliçeyi gördüğünü, bu yansımayı görebilmek için izleyicinin bizzat kral ve kraliçe olması gerektiğini belirtiyor. Bazı sanat tarihçileri de aynda gördüğümüz  yansımanın, Velazquez'in boyamakta olduğu resme ait olduğunu düşünüyorlar. Sanatçı, izleyicinin resme hangi açıdan bakacağına, resmin önünde nerede duruyor olacağına çok önem vermiş gözüküyor. Tabloda yer alan her figüre dikkatli bir şekilde baktığımızda, figürlerin bize bir hikaye anlatıyor gibi resmedildiğini görebiliyoruz. Bu tablonun yapıldığı dönemi ele alacak olursak İspanya önemli ve güçlü bir devlet ve kral - kraliçeye gösterilen saygıyı, yine figürlerin bakışlarından anlayabiliyoruz. Yine bu dönem için kraliyet hanedanına ait bir portreye göre fazla samimi kaldığını söyleyebiliriz. Sarayın günlük bir kargaşası, günlük bir anını resmettiğini söylemek daha doğru olabilir.  “Nedimeler” tablosu aklımızda amansız çelişkiler yaratır. Bir yandan tablonun perspektif çizgileri açık kapının içindeki bir noktada birleşir ve bakışları eserin üstüne doğru çeker. Diğer yandan aynadan sıçrayan yansıma ilgimizi resme geri çeker ve eseri büyüleyen bulanık çehreli asil görüntünün makul konumunu düşünmemizi sağlar. Velázquez’in tasvir ettiği gölgelerle dolu odadaki bir an hem geçici hem de ebedi, görülmemiş esneklikte bir boyuta dönüşerek bizi tablonun içine durmadan çeker ve çıkarır. Eserin en çarpıcı yönü seyircinin kendini resimdeki karakterlerden biri olarak hissedebilmesidir.