Bu resim, 'Nocturnes' adını verdiği gece Thames Nehri'nin bir dizi görünümünden biridir. Terim, muhtemelen kendisinin ve karısı Frances'in portrelerini yaptıran ve daha sonra sanatçıyla muhteşem bir tartışma yaşayan Whistler'ın patronu FR Leyland'ın önerisiyle aynı adı taşıyan Chopin piyano parçalarından esinlenmiştir .

  Resim, eski ahşap köprünün çok abartılı bir yüksekliğe uzanan devasa ayaklarından birini göstermektedir. Köprünün bir bölümü, kompozisyonun tepesine yayılıyor: bakış açımız aşağıdan. Biraz biçimsiz bir koyu boya damlası, teknesini Charon gibi Styx'in karşısına yönlendiren bir kayıkçı anlamına gelir. Bazı havai fişekler altın benekleriyle temsil edilir, aksi takdirde renk çok dar bir aralıkla sınırlandırılır. Arkadaşı Henri Fantin-Latour'a yazdığı bir mektupta Whistler, 'aynı rengin sürekli olarak burada ve orada resimde görünmesi gerektiğini ... bu şekilde bütünün bir uyum oluşturacağını açıkladı. Japonların bunu ne kadar iyi anladığına bakın '. Whistler'ın Japon sanatının stilize sadeliğine olan hayranlığı, doğrudan benzer Japon motiflerine dayandığı için bu parçada açıkça görülebilir.

 Resmin büyük bir kısmı küçük notalardan, yani soluk mavi su ve gökyüzü ile şehrin ve devasa Battersea Köprüsü'nün daha koyu grilerinden oluşuyor. Ön plandaki teknedeki adam ve köprüdeki adamlar, şehir ışıklarının seyrek altın tonları ve gökyüzündeki yıldızların serpilmesi gibi, onun kara kara düşünen varlığını biraz yumuşatır ve insanlaştırır. Resim gerçekten de bir gecedir, kasaba günün çılgınca hareketinin ardından uykuya dalarken oynanan nazik bir eserdir.