nefes alamıyorum. zaman ilerliyordu; dakikalar, saatler, günler, haftalar, aylar ilerliyordu. ben ise nefes alamıyordum. bir odadayım yalnızca. odamda; çalışma masam, kardeşimle paylaştığımdan ötürü iki yatak, dolabım, bilgisayarım ve kitaplarım var. dış cepheye bakan kısım ise hep pencere. temel ihtiyaçlarım için yalnızca ayrıldığım odadan, aylar, yıllar geçiyor. bazı zamanlar tan vaktinden şafak sökene kadar çıkmıyorum, çıkamıyorum. günlerimin bir odada geçtiğini mevsimin değişikliğinden, hızla dökülen takvim yapraklarından anlıyorum. yabancıyım. artık tanıdığım duvarlar, pencereler onlara bakmamam için üstümde baskı kuruyor; başımı eğdiriyorlar. yattığım yatak dahi beni istemediğini vurgular gibi her uzandığıımda yahut oturduğumda vücuduma ağrılar veriyor, bir mikrop misali gibi hissettiriyor; kalkıyorum. yıllarımı geçirdiğim bu odadan başka bir tanıdığım yok, başka bir odada küme kuramıyorum kendime, başka arkadaşlıklar edinemiyorum. herkes, her şey yabancı. odam artık benden sıkılsa bile terk edemiyorum, çünkü gidecek yerim yok. başka duvarlar düşmanca bakıyor gözlerimin içine. nefeslerim tekliyor, kalbimin ritmi bozuk bir plak misali, hareketlerim ağır... yorgunum, ağrılarım var. tek gayem buymuş gibi okuyor okuyor ve okuyorum. düşünceler, sis gibi bedenimi çevreliyor sonra, yazıyorum. yazmazsam kalbim patlayacak gibi. düşüncelerim bu odada nefes alıyor ve kendini bırakıyor bir hiçmişçesine. hayalet gibi dolanıyorlar tasasızca odamın duvarlarında, peşlerinden koşup kuyruklarını dahi tutamıyorum. darmadağınık. odam odam değil, eşyalar benim ama benim değil, arkadaşlarım yabancı, ailemi tanımıyorum. ben, ben değilim... nefes alamıyorum. hayır hayır, bir yardım çığlığı değil bu, zaman acımasız yalnızca üzerimde. dünyayı gördüğüm pencereden yalnızca güneş ve ayın doğuşu, batışlarını seyrediyorum yalnızca en büyük amacım buymuş gibi, dünya yalnızca bundan ibaretmiş gibi. son soluğumu şafak sökerken, ay kaybolmaya başladığında, gökyüzü kızıla boyandığında vermek istiyorum. mavilikler, "nefes al" der gibi gözüme çarptığında. bir oda, yıldız parıltıları ve ben. nefes alıyorum.