Gül hazîn sünbül perîşan bâğzârın şevki yok..

Derdnâk olmuş hezâr-ı nağmekârın şevki yok..

Başka bir hâletle çağlar cûybârın şevki yok..

Âh eder, inler nesîm-i bî kârârın şevki yok..

Geldi ammâ n'eyleyim sensiz bahârın şevki yok!

 

Farkı yoktur giryeden rûy-ı çemende jâlenin.

Hûn-ı hasretle dolar câm-ı sâfâsı lâlenin.

Meh bile gayretle âğûşunda ağlar hâlenin!

Gönlüme te'siri olmaz âteş-i seyyâlenin.

Geldi ammâ n'eyleyim sensiz bahârın şevki yok!

 

Ruhâ verdikçe peyâm-ı hasretin her bir sehâb..

Câna geldikçe temâşâ-yı ufuktan pîç ü tâb..

İhtizâz eyler çemen.. ihzâr eder bin ızdırâb..

Hem tabîat münfail hicrinle..hem gönlüm harâb..

Geldi ammâ n'eyleylim sensiz bahârın şevki yok!

 

Günümüze aktarımı:

 

Gül hüzünlü, Sünbül perişân, bağın şevki yok

Dertli olmuş, güzel sesli bülbülün şevki yok

Başka bir hâl ile çağlayan akarsuyun şevki yok

Âh edip inleyen kararsız esen rüzgarın şevki yok

Geldi ama neyleyim sensiz baharın şevki yok

 

Farkı yoktur gözyaşımdan çimendeki çiyin

Lalenin sefa kadehi hasret kanıyla dolar

Ay bile gayretle etrafındaki ışığın kucağında ağlar

Gönlüme tesiri olmaz akıp giden ateşin

Geldi ama neyleyim sensiz baharın şevki yok

 

Her bir bulut hasretinin haberini verdikçe

Ufku izlerken bile içime bir sıkıntı gelir

Çimen titrer bin ıstırap verir gönlüme

Tabiat ayrılığınla küskün, benim gönlüm ise harap

Geldi ama neyleyim sensiz baharın şevki yok