KESTİM KARA SAÇLARIMI

Uzaktı dön yakındı dön çevreydi dön

Yasaktı yasaydı töreydi dön

İçinde dışında yanında değilim

İçim ayıp dışım geçim sol yanım sevgi

Bu nasıl yaşamaydı dön

 

Onlarsız olmazdı, taşımam gerekti, kullanmam gerekti

 

Tutsak ve kibirli -ne gülünç-

Gözleri gittikçe iri gittikçe çekilmez

İçimde gittikçe bunaltı gittikçe bunaltı

Gittim geldim kara saçlarımı öylece buldum

 

Kestim kara saçlarımı n'olacak şimdi

bir şeycik olmadı - Deneyin lütfen-

Aydınlığım deliyim rüzgârlıyım

Günaydın kaysıyı sallayan yele

Kurtulan dirilen kişiye günaydın

 

Şimdi şaşıyorum bir toplu iğneyi

Bir yaşantı ile karşılayanlara

Gittim geldim kara saçlarımdan kurtuldum

 

DUVARDA

 

Tanımazdık belki,vardı,gerekliydi

O kimdi, biz kimiz, nerdeyiz

Dipsiz bir kuyuya iner arardık

Aramaya keserdi her yerimiz

 

Hazel gider, Cemil gider

Erkekler atları alır gider

Kadınlar kalırdı kedilerle 

Tek gözlü ve ürkek gecelerde

 

Unutulmuş bir yer olurdu. Aramaz, duvar örerdik. Gider gider ağlardık. Sondu. Yaşlanmıştık.

 

Biz onu acıdan, sıkıntıdan

Yok oldu yaz boyu birikmiş duvar

Yastık atlarında bir kırmızı bilye

Tutkusunu yalnız taşıyanlar

 

UZUN YAĞMURLARDAN SONRA

 

Sen yağmurlu günlere yakışırsın

Yollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler

Islanan yapraklar gibi yüzün ışır

Işırsa beni unutma

 

Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün 

Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün

Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün 

Her şeye rağmen ellerin üşür

Üşürse beni unutma

 

Yeni dostlar yeni rüzgârlar gelir geçer

Yosun muydum kaya mıydım nasıl unuttular

Kahredersin başın önüne düşer

Düşerse beni unutma