Uzun zaman önce Çin'in kuzeyinde bulunan bir köyde olağanüstü güzellikte bir ata sahip bir adam yaşarmış. Bu at öylesine güzelmiş ki insanlar çok uzaklardan sadece onu seyretmek üzere gelirlermiş. Adama böyle bir ata sahip olduğu için kutsanmış olduğunu söylerlermiş.

''Belki,'' demiş adam. ''Ama nimet gibi görünen şey lanet olabilir.''

Günün birinde at kaçmış, gitmiş. İnsanlar adamın bu kötü talihi için ne kadar üzüldüklerini söylemeye gelmişler.

''Belki,'' demiş adam. ''Ama lanet gibi görünen şey nimet olabilir.''

Birkaç hafta sonra at geri dönmüş, ancak yalnız değilmiş. Onu izleyen yirmi bir vahşi at daha varmış. O toprağın kanunlarına göre adam bu atları sahiplenmiş ve böylelikle zengin olmuş. 

Komşuları kısmeti iyi olduğu için onu kutlamaya gelmişler. ''Gerçekten,'' demişler, ''sen kutsanmışsın.''

''Belki, ama nimet gibi görünen şey lanet olabilir.''

Bundan kısa bir süre sonra oğlu -tek oğlu- bu vahşi atlardan birine binmek istemiş. At onu üstünden atmış ve bir bacağı kırılmış. Adamın komşuları gelipne kadar üzüldüklerini söylemişler. Kuşkusuz, adamın lanetlenmiş olduğunu da belirtmişler.

''Belki,'' demiş adam, ''ama lanet gibi görünen şey nimet olabilir.''

Bir hafta sonra kral köye gelmiş ve her sağlam genci kuzey halkına karşı yapılan savaş için askere almaya başlamış. Korkunç bir savaş olmuş. O köyden giden herkes ölmüş. Ayağı kırık olduğu için sadece o adamın oğlu sağ kalmış.

O günden sonra köyde insanlar ''Nimet gibi görünen şey lanet olabilir. Lanet gibi görünen şey de nimet olabilir,'' derlermiş.

Lao Tzu anlattığında, öyküsünü şu nasihatle tamamlarmış;

''Yargılamayın ve acele karar vermeyin! O zaman sizin de herkesten farkınız kalmaz. Yaşamın küçük bir parçasına bakıp tamamı hakkında yorum yapmaktan ve sonuç çıkarmaktan kaçının! Karar, aklın durması halidir. Karar verdiniz mi, akıl düşünmeyi, dolayısıyla gelişmeyi durdurur. Buna rağmen akıl insanı daima karar vermeye ve bir sonuca varmaya zorlar. Çünkü gelişme halinde olmak tehlikelidir ve insanı huzursuz yapar. Yargılamak, bir son nokta koymaktır. Oysa seyir asla sona ermez; bir yol biterken yenisi başlar. Bir kapı kapanırken, bir diğeri açılır. Bir hedefe ulaşırsınız ve daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz.''

 

kaynakça:

koridor yayınları, dilenci kral ve mutluluğun sırrı, Joel Ben Izzy 

bilgelikhikayeleri.com