Oturdum, bir kafede çayımı içiyorum.
İnsanlar harıl harıl muhabbet ediyor.
Ritim tutuyor damlalar.
Kafamda bir melodi var.
Yağmur kendi halinde.
Bir şarkı çalıyor, kulaklarım buna aşina değil.
Elimde bir kağıt, bir kalem.
Aklımda rastgele kelimeler.
Bir balıkçı yürüyor.
Yüzünde yağmur suları, elinde kovası ile.
Av ıslak, avcı ıslak.
Yüzüne baktıkça, balığı andırıyor balıkçı.
Bu dünyanın fotoğrafı geçiyor önümden.
Belki ikisi de ıslak diye.
Belki ikisi de av diye.
Kim av, kim avcı?
Ben neresindeyim bu fotoğrafın?
ne tuhaf değil mi hayatın akışına kapılıp giderken aslında bir balıktan farkının olmadığını anlamak