"Adem'in Yaratılışı" eserine Hristiyanlığın kitabı olan Kitab-ı Mukaddes'te bulunan "Yaratılış" bölümü ilham olmuştur. Burada baba olarak görülen Tanrının ilk insan Adem'e hayat üflemesi konu alınmıştır. Tanrının ilk insana hayat üflemesi betimlenmesi, bu eseri dünyanın en ünlü eserlerinden biri haline getirmektedir.

Tanrının, Adem'e ruh üflediği, Eski Ahit'deki öykünün boya ve alçılarla tavana yapılmış bir resimdir. Tanrının yaşlı ve sakallı, beyaz bir elbise giydiği görülürken, Adem'in çıplak oluşu dikkat çekmektedir. Tanrının sağ kolu ile Adem'in sol kolunun uzanış benzerliği, tanrının insan suretinde kendini yansıttığını akla getiriyor. Parmakların birbirine temas etmemesini ise tanrının Adem'e doğru uzandığı ve Adem'in yaşamı aldığını işaret ediyor. Henüz yaratılmakta olan adem parmağını kaldıramayacak kadar güçsüz, tanrı ise yasam veren, enerji ve güç dolu olarak görünüyor.

 Yine tanrının bulunduğu bölüm bir beyin, bir akıl şeklinde tasvir ediliyor.

Tanrının dirseğinde görülen kadın, Gnostikler tarafından genellikle Sophia, Hristiyanlar tarafından da tanrının yaratmayı düşündüğü bir sonraki varlığı yani Havva'yı resmettiği söylenir. Aşağıya uzanan yeşil kurdele ise beşeri hayatı temsil ediyor.

Tanrının sağ ve solunda bulunan ve tanrı ile aynı tarafa bakan yüzler teslisi temsil ediyor. Kadının hemen arkasındaki kutsal ruhu, tanrının sol elinin temas ettiği ve yüzünün bakan tarafa ters olduğu ise beşeri hayatı yani Adem'in yeryüzünde yaşayacağını işaret ediyor. Adem'in yaşayacağı acıların temsili olarak nitelendiriliyor,tanrı, Adem'in beyinin içinde resmedilmiştir ve bir düşünceye göre tanrı, Adem'in beyninin içindedir.