Bir gün Kızıltepe sokaklarında yürürken bir adam dikkatimi çekti. Beyaz çizgili bir gömlek ve açık kahverengi bir pantolon giymişti. Giydiği pantolon açık mavi de olabilir, pek hatırlamıyorum. Derisindeki taze buruşukluklarla yaklaşık altmış yaşında gösteriyordu. Sonra yüzüne odaklandım. Bu adam şüphesiz Sviatoslav Richter'di. Kaşları gözlerinden bir karış yukarıdaydı, tıpkı Richter'in bakışları gibi. Kaşlarını süzdüğümde kafamın içinde Chopin'in İhtilal Etüdü çalıyor ve her eserin sesi yükseldiğinde daha çok dikkatimi çekiyordu. Richter'i on saniye kadar gördüm ama on gün gibiydi.

Not: Kürtçeden Türkçeye çevrilmiştir. Orijinal dilindeki yazıyı okumak için bir önceki yazıya bakabilirsiniz.