Şimdi şiir senin yüzündür,
Gördün,
Nakit bir sevgiyim
Dudaklarım da bal yok
Fakat sevgi akmaktadır
dilimden
Ve can bulmak isterim
teninden
Ki sen; köyün mavi kapılı evisin
Sorgusuz bir ihmal ürünü değilsin Tanrının yarattığı!
Güneş gidince,
ay öper eğilerek yanaklarını
Kum ve yaldızlı giysiler varken üzerim de
Ben sana gülüm derim ve bir sevişmek gelir gitmez
Fakat uzaktasın,
Şuracıkta lakin
Öbür kıtada.
Hay Allah, yine tutuldum galiba
Saçlarında ilk bahar var ve
Şiirler doğacak kıvamda,
Ve henüz elveda demedi sırtın
Boynuna bir gerdanlık alamamışım ama
Beypazarından elimde elma sepetiyle dönmüşüm
Yoksulum affola, zenginliğim sevgin
çiçeklerim dingin
Ah, Soneda gözlerinden öperim.
Hasretle!
Yorum Bırakın