Kader sanırım her teneffüste seninle. Keder de öyle. Zamanın devranı farklı en nihayetinde aslında, ne hüzün sürekli ne de sevinçler. Ve bu yolculukta maziden uzaklaşıp istikbale yürümek var, iyileşmekse kaçmakla değil yüzleşmekle alakalı. Beni koruyan sabır elbisemi çıkardım şimdi, akan bu nehir de bende varım. Kucaklıyorum kendimi, sabırla, kederle, sevinçle. Karmaşık dünyanın karmaşık hisleriyle. Bitiyor doğum sancısı vakti geldiğinde, o zaman kendine verdiğin en güzel hediye kimliğin. Hakedilmemiş kalbi, vatan olamayan küçük ruhların çöplüğünde bırakmıyorum, vefat farzettiğim insanların toprağını seve seve attım. Yasa doyup, yasa çıkaracak gücüm en derinlerimde. • Sevgili kendime.