karamsar bir gölge uzanır en içime
ruhumda sıkı bir düğüm gibi hasret
ah o gözler kavuran sıcakta buz gibi su sanki
sonbahar döktükçe içini kalacak baki
birçok farklı şarapla yıkanırken mesanem
buzlu cam misali buğulu görünür gözüme
zamansız şehre gelen bir dost musun sen
kapıyı açık bulup içeri giren düşman mı?
havayı karartıyor şimdi yalnızlığımın sesi
korkular bir adım daha yakın
kimsesizler kadar yalnız
belki de bir hiçtir
aşk bir tür direniştir aslında
bir düşün, belki dünyayı aldın karşına
şimdi dünya kadar bir boşluk
sonsuz kadar bir ben kalmışım ortada
Yorum Bırakın