Sevgili K,

Bilmem sana karşı olan bu direnç niye? Bilmemek bu tek taraflı kadim dostluğu harlıyor veya ara sıra sağa sola yerinden oynayan aklımı tekrar sabit tutmaya ve yerine oturtmaya yarıyor olabilir. Tek başıma konuşuyor olsaydım muhtemelen deli olurdum; oysa sadece mektuplarıma cevap alamıyorum. Bu durum da seni sadece kendimi hala bir 'şey' olarak görebilmem için aracı yapıyor. Çünkü artık başka bir şey yazamıyorum, yazmayı bilmiyorum. Bir çocuk gibi günlük tutmaya kalksam onu bile yapamam, unuttum. Hayata böyle başlamış, böyle öğrenmiş gibi diğer tüm metinler, makaleler, hikayeler boş boş yüzüme bakıyor. Çok bilmiş bir profesör gibi elimin tersiyle itiyorum onları. Tüm cehaletimle senden aldığım dersleri esas alıyor, kalan tüm bilgilere yetişemeyeceğimi de bilerek gözümü kapatıyorum. Belki senin bile idrak etmekte zorlanacağın bir inziva bu. Eskilerin de dediği gibi unumu eledim, şimdi gözümü duvardan ayıramıyorum. İnancımın sarsıldığı dönemler olsa bile şimdi diyorum ki; ne şanslı, ne sevgili bir kulum. Çok şeye sahip olduğum veya istediğim dilediğim her şey gerçek olduğu için değil; olağanüstü bir tokluk ve yetinme duygusuyla dolup taştığım için. Kaybından korktuğum tek şey hislerim olduğu ve onları canlı tutmak için her gün kendimi paraladığım için her halükarda, ben kazandım.

Tek yenilgim olarak bana gülümsüyorsun; elbette ben de sana. Çünkü ben hala bu kalemle skoru eşitliyorum. Kafka, oldukça sıradan ve bir o kadar alengirli cümlelerini her zaman bütün dürüstlüğünle savurdun önüme, vedalaşırken bile. Bu yüzden umut ettiğin ve pek tabii hakettiğin hayatı yaşadığına gönlümden inanıyor ve ona tutunuyorum. Bana karşı birçok insanın olmadığı kadar temiz, açık ve sabırlıydın. Bir öğretmen edasıyla beni büyüttün, görevini tamamladın ve gitme vakti geldi. Bana kalırsa başardım ama umarım sen bir terzinin kaderine yenik düşmemişsindir. Eğer bir gün bunları okuyacak olursan bana kattıklarının minnetiyle feraha kavuştuğumu bil ve tüm inceliğinle yaşamaya devam et. Biliyorum mübalağa sayacaksın, ne yaptım ki diyeceksin. Oysa büyük yükler altına girmek gerekmiyor böyle şeyler için. Doğru zamandı, hepsi bu.

Sesini hiç duymasam da, iyi ki vardın.