Bakıldığında küçücük gözüken şeylerin insanın içinde büyük depremlere sebep olup bütün gününü mahvetmesi ne acı. Sürekli kafanın içinde dönüp duran şüphelerden içinde bulunduğun an işkenceye dönüşüyor. O an yaşadığın hiçbir şey sana keyif vermiyor çünkü kafanın içinde takılı kalan bambaşka düşüncelerle mücadele ediyorsun. Önceleri insanların neden bazı detayları hiç göremediğini düşünüp üzülürdüm. Yaşım ilerledikçe anladım ki yüzeysel yaşayan insanları derin ve detaylı düşünemediği için suçlamak mantıksız. Fakat benim bütün hayatımı yerle bir eden bu detayların başkaları için görünmez olması canımı sıkmaya devam etti. Hiç dünyada yapayalnız olduğunuzu düşündünüz mü? sizin üzüntünüzü , kafanızın içinden geçen düşünceleri , yüreğinizin ağırlığını ve yorgunluğunuzu anlayacak kimseniz olmadığında dünya tek kişilik oluyor. Bazen çok mantıklı olmayan düşüncelerin esiri olup günlerce tavanda senaryolar kurup en sonunda da delirmemek için bir şarkı açıyorum . Müzik dünyadaki sayılı güzel şeylerden biri olsa bile artık hiçbir güzelliği göremeyecek kadar yorgunum. Yaşadığım , gördüğüm , bildiğim her şey şüphelerden ibaret . Hiçbir şey ve hiç kimse gerçek ve samimi gelmemeye başladı. Gerçeklik algım ve dürüstlük inancım kronik şüpheciliğim yüzünden yitip gitti. Her an her yerden bir darbe yiyeceğimi düşünerek sürekli gardımı almam gerektiği , her gülümsemeden sonra gözyaşının geleceğini bildiğim bu hayattan yoruldum.