Kahvesini içti saat artık geç olmuştu.Yabancılaşmaya başladığı dünyadan, insanlardan söz etmek istemiyordu fakat kaçamıyordu.Nereye gitse sahtekar, namussuz insan görüyordu. Ne yapacağını bilemiyordu, ruhu gittikçe daralıyordu. Yedigün ağacının altında ki oturağa oturup sigarasını yaktı. Rüzgar hafif esiyordu, yıldızların altında karşıyı seyrediyordu.Kendini ne kadar zorlasa da hayal kuramıyordu,sanki birisi kalbinden tüm umutlarını söküp almıştı. Yıllar geçse de bu anı asla unutamayacaktı.. Yedigün ağacı, hafif esen rüzgar ve yıldızlar..Sanki hepsi onun yalnızlığına eşlik ediyordu, bu özel anı zihnine kazımıştı. Ayaklandı içeriye doğru yöneldi, yürürken kin ve üzüntü duygusunu içinde hissediyordu. Evsizdi artık o, hiçbir yere ait hissetmiyordu.

Yorum Bırakın