UMAY 

Lavantayla kuruttuğun saçlarından başladım ilkin

perdeleri sımsıkı kapattığından

son zamanlardaki ataklarından

 kayıp ruhuna da

nefret ettiğin insan kalabalığına da

ve hala inanarak okuduğun o mısralarda  

sokakların kimliğini kaybettin sen !

yarım seviştin acıyla

oysa bir rahibe de sevişebilirdi yalnızlığıyla .

şimdi bir tutamak bulamayabilirsin

her sabah aynı nedenlerle uyanırken

uzun bir süre var olma sancısı içinde kıvranırken

göz bebeklerindeki intiharı

hangi dizeye koydun o şiiri de kaybettin sen !

artık lavanta yerine karanfil biriktiriyorsun

defne yaprağı da iyi  gelmiyor

derininde bir güz sancısı her bahar kendini tekrarlarken

yarım ruhunla nasıl ağız dolusu gülebildin.

Kalabalıktan kaçamadığını

ve ruhunu bir yerlerde aradığını iyi biliyorum

biz de ruhumuzu satmıyor muyuz bir dünya karşılığında demiştin .

sen o karşılığı kadınların ve çocukların göz bebeklerinde arıyorsun .

dudağının kenarı sararmış Umay 

belki bir güz yenilgisidir.

 Beyza Çancı