UMAY
Lavantayla kuruttuğun saçlarından başladım ilkin
perdeleri sımsıkı kapattığından
son zamanlardaki ataklarından
kayıp ruhuna da
nefret ettiğin insan kalabalığına da
ve hala inanarak okuduğun o mısralarda
sokakların kimliğini kaybettin sen !
yarım seviştin acıyla
oysa bir rahibe de sevişebilirdi yalnızlığıyla .
şimdi bir tutamak bulamayabilirsin
her sabah aynı nedenlerle uyanırken
uzun bir süre var olma sancısı içinde kıvranırken
göz bebeklerindeki intiharı
hangi dizeye koydun o şiiri de kaybettin sen !
artık lavanta yerine karanfil biriktiriyorsun
defne yaprağı da iyi gelmiyor
derininde bir güz sancısı her bahar kendini tekrarlarken
yarım ruhunla nasıl ağız dolusu gülebildin.
Kalabalıktan kaçamadığını
ve ruhunu bir yerlerde aradığını iyi biliyorum
biz de ruhumuzu satmıyor muyuz bir dünya karşılığında demiştin .
sen o karşılığı kadınların ve çocukların göz bebeklerinde arıyorsun .
dudağının kenarı sararmış Umay
belki bir güz yenilgisidir.
Beyza Çancı
Yorum Bırakın