Belki bir şiirin mısrasına karışırız
saçların ve özgürlüğün gibi
sahnenin ortasında adımlarını kaybettin
gün ışığının hüzmesinde
çünkü geçerli bir sebebin vardı bildiğin hareketleri tekrarlamamak için
göz bebeğindeki ekim hareketlendi
tutundun
onca gözlerin arasında
yalnızlığına ve varoluşuna tutundun
senin adın yoktu
bir kırlangıç türküsüydün şimdi kulaklarda
hatırladın
ruhunda bir leylak ağacı kendini soğuğa vurmuştu
tanıdın gün ışığını
belki bulacaktın yine baharda
senin kimliğin yoktu
bir sessizliktin bakışlarda
gül tohumuydun
sokaktın
sana benzerdi
çocuklar ve kadınlar
dilin yoktu
bir turnanın sesiydin
bedenin yoktu
bir güvercin yükünde
toprağa henüz karışmamıştın
şimdi geçerli bir sebebin yok
dans etmek için.
Beyza Çancı
Yorum Bırakın