Batman kara şövalye filminde bu sözü duyduğumda aslında hiç de garip gelmemişti. Çünkü joker hiçbir şeye değer vermeyen nihilizme yakın bir karakter gibi gelirdi.  Ve üstüne biraz düşündüğümde jokerin felsefesi ve nihilizm arasında çok belirgin benzerlikler vardı. Nietzsche'nin üstinsan tarifini düşündükçe aklımda joker canlanıyordu. kendini toplumun dışında tutan güçlerin en üstünde gören ve sistemi aslında dünyanın içinde bulunduğu hiçliği yok ederek üstinsana ulaşma çabasının vücut bulmuş hali jokerdi.

Kelime olarak incelediğimizde stranger'dan kasıt olumsuz bir manada yabancılaşmak değil aslında toplum normlarının dışına çıkıp kendini tüm etik ahlak değerlerinden soyutlayarak bunların dışında olmanın övüncüydü galiba. 

Ve bu toplum dışına çıkma meselesi yalnızca metaforik manada da kullanılmamıştı filmde. Jokerin hiçbir zaman hiçbir parmak izine hiçbir kuruluşta kaydına rastlanmıyordu yani gerçekten de toplumda bir normu yoktu. Ve bu bile üstinsana bir göndermeydi. joker efendiydi ve joker tüm yaptıklarını ''yapmak zorundaydı'' çünkü öncesinde de sonrasında da efendi oydu. ''canlı olan kuvvetini üzerinden atmak, boşaltmak ister.'' (nietzsche)

jokerin kendisini tüm karmaşanın elçisi olarak görmesi aslında hiçbir planım yok derken bile hep bir plana, karmaşaya, kaosa sadık kalması batman'in ve diğer tüm engelleyici kuvvetlerin yaptığı ''ölçülü'' ve ''ahlaki'' engellemeleri anlamsız kılar. 

ve toplumun oluşturduğu yapay ve aslında özünde basit ve ahlaksız bir çok değeri kabul etmemesi ve bunu kaosla yok ederek hiçi hiç etmesi tam olarak da üstinsana göndermedir. joker paraları yakar, şehri umursamaz, jokerin adamlarını parayla bile satın alamazsınız çünkü onlara hükmeden kuvvet Bruce Wayne'inki gibi basit ve yıkılmaya müsait bir değer değildir. Uğruna feda edilenler candır nefestir konfordur rahatlıktır. çünkü bu saydıklarımın peşinde koşmak nietzsche'ye göre yozlaşmaktır. 

joker'in trajik hayatı ve bu hayatın geçmez yaralarıyla yaşaması ve bu yaraları göstermekten gocunmaması aslında onun gününü yaratma çabasıdır. çünkü şimdiyi geçmişle ilmek ilmek kurgulamak daha güçlü olmayı acıdan zevk almayı ve acıyı  üstinsana giden yolda araç haline getirir.  ve bu acılarla ne kadarı doğru olduğu bilinmese de babasının alkolikliği acımasızlığı ve yüzüne bıraktığı yaralar onu o yapmıştır. Geçmişin ağırlığından kurtulmak da tam olarak bunu araçsallaştırarak gerçekleşir. Fakat bunun joker için bir önemi yoktur. çünkü geçmişi toplumun yozlaşmış ''değerlerini'' yıkmazsa bunlar gereksiz ağırlıklara dönüşür. mesela ''iyi'' karakterimiz Batman'da geçmek bilmeyen bir öfke vardır bu da onun geçmiş anılarında kurtulamamasıyla ilgilidir.

fakat bunca olay olurken masum diyebileceğimiz insanların zarar görmesinden belki jokerden belki nietzsche'den, üstinsan fikrinden çıkarmamız gereken şey bir sorgulamadır. Değerleri sorgulanamayan bir toplum beni yakıp yıkılan bir toplumdan daha çok korkutuyor açıkçası.