2021 eylül spor kariyerimin felaketle sonuçlanmasa da felaketlerden kurtulamadığı bir dönem ve artık "okumam lazım galiba" diye kendime sorumluluk yüklediğim bir dönem. Dershaneye para vermek istemedim çünki kendimi biliyorum verim alamıycaktım (kendimi bildiğim tek konu). Futbol hocam sayesinde devletin dershanesine gittim kolum sargıda ve kötü durumdaydı. Herkesin göz bebeklerinden sol omzuma doğru vuran o şefkat ve acıma duygusunu göğüslemem gereken aynı zamanda sınıf ortamına alışamadığım ve mf mi yoksa tm mi okuyacağımı bilemediğim bir girdap zaman dilimiydi.

İnternetten çalışmaya karar verdim düzenimi oturttum sabah erken kalkıp konu analtımı dinleyip kahvaltımı yapıp hafif bi aradan sonra test çözmeye koyulurdum. Nereden estiyse Behzat Ç. izlemeye karar verdim beni bir şey çekiyodu sanki o dizinin içine zaten bir dizi veya filmi izlemek için bende bu olması şart aksi halde zevk alamıyorum. Artık sabahları ders çalışmak yerine Behzat izler oldum. Abim askere gittiğinde direkt 70lik bir rakı aldım. Paso Behzat izler oldum depresyonumun ve acımın verdiği değersizlik duygusuyla da arada bir şeyler öğrenmeye çalışırdım arada da beni iyi hissettiren müzikler dinlerdim. Derken rakı beni benden almaya başladı her gün içmezsem günümün kötü geçiceğine kanaat getirirdim. Edebiyat ve şiire de bir yandan merak salmıştım.

Ailede nadir düzgün insanlardan olan ablamla ara ara konuşur gündelik sohbetler ederdik. Beni hiçbir baltaya sap olmadan seven kişilerden biriydi. Onunla birlikte edebiyat ve şiir yelpazemi geliştirdim. Bir gün, leyla ile mecnundan da tanıdığım Osman Sonant'ın şiir okduğu bir video gördüm açtım ve dinledim. Beynimden vurulmuşum da cennette bu şiiri dinliyomuş gibi hissettim hiçbir şeyin ehemmiyeti yoktu. Sadece o palyaçoyu ve olayları düşünüyodum. Sonra o palyaçonun benim etrafımda olmadığını 1. kişinin de kendim olduğunu anladım bu çok sert bir gerçekti. 

Sınavın son 6 ayı kitap yüzü açmadım sadece 5 tane deneme çözdüm hiçbir şey yapmadım herkese yspıyormuş gibi yaptım. İnsan küçük yalanlara alışınca büyüğünü söyleme kendine farz kılıyor. Hastalıklı bir ruh hali. Etrafımdaki insanlara durmadan yalan söyler oldum hiçbir şeyin benim için önemi yoktu. 

Doğum günümde intihar etmeye karar vermiştim ama sonra erteleyecek bir sebep buldum sonra bir daha buldum sonra bir daha hala daha ölemedim maalesef. neredeyse 1 sene geçti üstünden bu dönemlerin, her sene değişiyorum. 

İntihar etmek cesurların işiymiş ve ben hayatımda hep sorumluluktan ve cesaret gösterme çabasından kendimi alıkoyduğum için bunu da başaramadım. Sonra insanlara dokunayım bari dedim. Bunda başarısızım diyemem ama yetersizim.